Welcome to Kampala City !

We zijn nog geen week ver in ons grote Afrika-avontuur, en ik weet al nie waar te beginnen. Bij het begin dan maar ! Gelukkig heb ik al mijn belevenissen zorgvuldig in mijn dagboek genoteerd, zodat ik hier alle hoogtepunten kan opzetten.

Na een vlucht zonder incidenten en een tussenstopke in Kigali (Rwanda), kwamen we rond 22u30 aan in Entebbe Airport. Het meest memorabele moment van de vlucht zelf was zonder twijfel het opdoemen van de Egyptische kust uit de middellandse zee. We waren in Afrika ! De Nijl begroette ons, zich als een kronkelend groen lint door een oceaan van zanderige heuvels een weg banend naar haar reusachtige delta. Machtig zicht vanuit de lucht. Wist je dat de bron van de Nijl in Uganda ligt ? Ze vertrekt vanuit het Victoriameer te Jinja, waar 2 stuwdammen er eerst nog wat hydro-elektriciteit uit halen. Op de luchthaven stond Joshua Wanyama ons al op te wachten samen met Sam, onze driver. Joshua doctoreert aan de KULeuven, en onze thesissen zijn een puzzelstukje in zijn doctoraat. Hij zal ons dus met raad en daad bijstaan. Allebei zeer vriendelijke Ugandezen van een jaar of 30, die er deze week voor gezorgd hebben dat we niks tekort kwamen en al heel veel van het land gezien hebben, al was het vanuit de Jeep. De eerstkomende tijd zullen we in de hoofdstad verblijven om ons voor te bereiden op het veldwerk in Mbarara. Tijdens de eerste rit van de luchthaven naar de hoofdstad Kampala kwamen Jeroen en Ik al ogen tekort. Zoveel nieuwe vreemde dingen ! Om te beginnen is er het verkeer. Mensenlief, zelden zo'n chaos meegemaakt ! Om te beginnen rijden ze hier links (zoals in iedere Engelse ex-kolonie), maar van verkeersborden of -regels lijken ze hier nog nooit gehoord te hebben. Hoffelijkheid is een zeldzame deugd, gewoonlijk primeert de wet van de sterkste en vooral de snelste. Nog vreemd is dat iedereen hier voortdurend op mekaar toetert en flikkert, maar meer om te zeggen van "ik kom eraan" dan "maak da ge weg zijt". Maar ik moet zeggen dat het went. Sam is trouwens een zeer bekwame chauffeur die overal de beste shortcuts weet te vinden en onze brede 4x4 door de smalste straatjes weet te laveren. Wat ook meteen opvalt in het verkeer is de alomtegenwoordigheid van taxi's, de meest gebruikte vorm van publiek transport. Ze komen in 2 versies, de boda-boda's (motorfietsen) en matatu's (minibusjes), elk met hun eigen voor- en nadelen wat betreft prijs, comfort, snelheid en veiligheid. Zowat alle voertuigen hier zijn trouwens 2ehandse imports uit Japan. En ze rijden er echt mee tot ze uit elkaar vallen ! Om de 500 meter ofzo staat er trouwens een benzinestation, echt nie normaal ! De geur van uitlaatgassen, het fijn stof (roetfilters iemand ?) en de smog krijgt ge dr gratis bij. Ondanks (of dankzij) de drukte en de chaos is Kampala een erg gezellige stad. Eens ge een beetje gewend zijt riekt ge de stank niemeer, ziet ge t vele vuilnis niemeer liggen en voelt ge de putten in de wegen al niemeer. In de plaats ziet ge vriendelijke, behulpzame, mooie mensen; wuivende lachende kinderen, gezellige winkeltjes, lekker eten en vers fruit, sjieke bomen en planten en de charme van Afrikaanse woningen. Alles is bovendien spotgoedkoop. In een doorsnee restaurantje betaalt ge iets meer dan €1 voor een typische maaltijd, coca-cola inclusief ! Dat valt dus reuze mee ! maar later meer over t eten.

We verblijven in een goed voorziene guesthouse even buiten het centrum en dicht bij Kawanda argricultural research institute, waar we de komende week ons veldwerk gaan voorbereiden. We hebben alles wat we nodig hebben: een bed, een muggennet, een stoel, een (koude) douche, een wasbakske en een schijtgat in de grond! De mensen zijn trouwens heel vriendelijk. Ondertussen raken we hier al aardig ingeburgerd. Het is toch heel vreemd in het begin om als bleekscheet op het zwarte continent rond te lopen. Nu weet ik pas echt hoe het voor die mannen moet zijn bij ons. Maar ik heb geleerd dat wat achterdocht of vijandelijkheid lijkt, eerder verlegenheid is. Eens ge hier zelf de eerste stap zet, is iedereen erg vriendelijk. We hebben het dus naar onze zin hier, Kampala is bovendien heel erg veilig. Laat de zorgen in België dus maar achterwege, Alles is hier dik OK! tot gauw!